Parendeler attığım, Buca sokakları…
Tabanvay’la turladığım
Kordon boyu, Alsancak surları…
Hatay’dan kordona inen
O yüz, basamaktan körfez şehir ki,
Adı İzmir…
Yaz akşamların da,
O daha bir ıhlamur kokan şehir
O yazları daha bir şiir
O şiirden şehir
Adı İzmir…
İçinde pek yabanca ihsan
Dışında yek tabanca insan…
O ki, bambaşka bir lisan.
O şehirden şiir
Adı İzmir…
Daha mı mavi her denizden körfezi
Yek keza suspus eder gizemi
Hasbıhalden sur örmüş dilbazı
Yaşandıkça katar ömür her dem’i
O şiirden şehir
Adı İzmir…
Bir bana mı aşktan yana garezi
Ya beni bilmedi, ya da ben aşkını
Parke taşlı sevgi yolu mu marazi
Ben mi durmuşum olmazda
Aşk mı mazi şiir dolayında…
Şehirden şiir o
Adı İzmir…
Gayri cüretkârım
Bilirim ki değişmez yazı
Canıma od çalsa da
Mavi ‘den körfez bazı
Hatırası gamından pek kârım
Şiirden şehir o
Adı İzmir…
O ki benim,
Şehirden yârim…
Kayıt Tarihi : 22.3.2006 12:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
izmir'i yazdım yanında seni
SENİ yazdım büyük harflerle
izmir'i yazdım altı çizili
seninle izmiriz
ne zaman izmir'i düşünsem
içinden sen çıkıyorsun
izmir için ne yazsam
seni yazıyorum
sahi bir adında Smyrna değl miydi senin
s e n i z m i r s i n
sen izmirsin adlı şiir kitabımdan...............
İZMİR / NAİL YAVUZ
İnsanın yurdunu sevmesi bu olsa gerek. Mevlana’ nın mesnevisinde bir yerde farenin gezindiği yerlere olan sevgisi yer alır. Yurt dedim mi diyor Şair durur kalemim, bütün sevgililerimi bir kenara bırakırım yurdumu bir kenara. Hatta birde komik bir fıkrası var bunun aslında. Emel ÇETİN şehrini sevgilisini yarini öyle bir övmüş ki; Ankara mı alıp karşısına çıkmak geldi içimden ama keşke rekabet sadece sevgi de olsa. Keşke sadece aşıklar atışıp sevgilerini övse ala diye... Şiiri şehir edip, şehir’ i şiire katmış bu güzel yürek. Gerçi hece hastası ben’ in aradığı mısra ve kafiye uyumu yok ama kelimeler yerini bildiğinde hastalıkta kalmıyor hayranlıkta. Ülkem insanının ülkemi anlatışı tutkunluğumu artırıyor. Her güzelin bir kusuru vardır elbet. Eleştirmeden durmayacak dilim! Tabanvay kelimesi ile başlayım önce. Argo tabiri olan ve çoğumuzun bildiği yürüme eylemi olan bu kelime o güzel sevgilinin körfez kokusuna denk düşmemiş bence. Hata aramaya çıktığım düşünülmesin diye dostun gönlüne sevgi düşüren İZMİR i ve uzuvlarını sevgiyle selamlıyor ama “Hasbıhalden sur örmüş dilbazı Yaşandıkça katar ömür her dem’ i” burada da takıldığımı ve bu iki mısra’ nında uyuma gölge düşürdüğünü söylemeden edemiyorum. Her güzelin en güzel yeri vardır ya hani; Ferhat Şirin in önce ellerine vurulmuş gibi. İşte şiirde en hoşuma giden ve şiire geçekten bütünleştirici bir güzellik katan kısmı da bu acizane yoruma eklemeden gidemeyeceğim.
“İçinde pek yabanca ihsan
Dışında yek tabanca insan…
O ki, bambaşka bir lisan.
O şehirden şiir
Adı İzmir… “
yüreğine sağlık, Allah İzmirini senden, seni İzmirinden ayrı koymasın.
Mustafa Çelebi ÇETİNKAYA®
TÜM YORUMLAR (4)