Çok can yakar o düşmeler.
Zamanında eksik olmazdı vücudumun her yerinden.
Sadece canım acısa kâfiydi.
Canımı da söktün o da bitti.
Seni bu yüzden çok seviyorum bencilsin!
Sen uykunu düşünürken?
Ben senin için hayatımdan vazgeçtim.
Ben bir gece de olsa pişmanlıktan öldüm, sen ömür boyu pişman olmadan öleceksin
Neden?
Çünkü sen! Her daim haklı olan sen?
Duymak istediğin buysa; Evet bende bencildim!
Fakat sen bana,
Ben aşkımıza yan bakanlara bencildim.
Şimdi sen ne desen ben haksız çıkıcam
Yaradılışın bu Ezip, har vurup harman savuracan.
Yaradılışım bu: Susup yine oturacam.
Kayıt Tarihi : 13.6.2012 16:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!