Şiirden Düşmek Şiiri - Ayşe Uçar

söyleyecek çok şey vardı aslında
kelimelerim kekeme olmasaydı
bir zamanlar şiir yazardı kalemim
şimdi kuma uzanmış bir deniz yıldızı
güneşte nasıl parsır içi kurur
öyle işte
bende haliyle düştüm şiirden
hem de öyle bir düşüş ki
yalınayak yapıldak çırılçıplak
hatta dımdızlak
çok sertti düşüşüm
incittim nazlı çakıl taşlarını
gerdanı parlak deniz kuşlarını
kulaklarında patladı
bir heybe dolusu
kelimelerim
kolay olmadı tabi
kendime istemsizde olsa kırıldım
betona çarpan bir sürahi nasıl
bin parçaya bölünürse
işte öyle
vay! dedim içimden bayağı
çok kötü kırılmışım
ama en felaketi başka bir şeydi
içimdeki belalı ben’lerin zorlu bitip
tükenmeyen güç savaşlarını gördüm
biri ötekine bağırırken kızıp diğeri
bir diğerinin gözünü patlatırken
biri çok sessizdi içli içli ağlarken
kaygan bir yosun yumağının dibinde
bir öteki umursamaz çılgın bir türkü tutturmuş
gürültüden ortalığı yıkarken
en masum olanıysa kelimeleri toplayıp
birleştirmek için kol kanat geriyordu

yalan söylemiyorum inanın
tüm bu olanlara güneyden kuzeyden
batıdan doğudan esen rüzgârlar elbirliğiyle şahit
anlayacağınız her şey oldu bitti yaşandı
en kötüsünden
en olmazından
size kalsa ya da çoğuna göre
şiirden düşmekte neymiş der
kalkar yürür yeni şiirler türetirsiniz
zengin kelime sadağınızdan
ama benim için öyle değil -kazın ayağı
kalkıp yürüyemiyorum kelime melime yok
ortalık darmadağın
ben darmadağın

.........

her sabah çaresizce uzanıp
bende ılıman denizlerin dalgaların çokça elini yüzünü öpüyorum
güneşin ay’ın dostluğuna güvenip yan gelip yattığım yerden
yeniden ayçiçeği yıldız tohumu gibi
kök salmaya çalışıyorum
toprağa
göğe
suya
ateşe
yine de zor tabi
taze açmış bir gül gibi olmak
geveze bir serçe gibi şakımak

ekşimiş bir üzümün
hemen şarap tadını vermesi
nasıl zor bir durumsa
şiirden düşmekte
bilen bilir
yaşayan bilir
fazla izahat da gerekmez zaten
anlayan anlamıştır hâl-i perişanımı
sonrasında asayiş berkemâl mı - hayır!
akşam güneşine karşı uzanmış yatıyorum öylesine
birileri gelsin yardım etsin mümkünse

toplasın yere saçılan kelimelerimi antik hazinelerimi
ve ayrışmış tüm ben-lerimi sessizce üstüme örtsün lütfen

-şiir yolda kör topal geliyor sanki

..........

3101202508:35