ŞiirdeBirMasaldır: İki Saz Bir Cümbüşle

Bir varmış, bir yokmuş…
Evvel,
Evvel iken bir hakan,
Kalbur saman içindeydi o zaman…
Uzun kulaklı cinler
Harmanda top oynarlardı pat put,
Üstümüzde ne urba kaldı
Ne de süslü çaput.
Bazen eski hamam içinde yatarız
Bu garip hâlimizle,
Ne vermişsek o gidermiş elimizle
Yani bizimle.
Bazen
Külhan içinde ateş satsak nasıl olur?
İki saz bir cümbüşle
Bu nasıl fasıl olur?
Urfa’da sıra gecelerinde sıralansam diyorum,
Ramazanda dişlere kiralansam diyorum.
Yani saklansam ben de
Oralarda bir yerde,
Masala dâhil olsam en son seyrüseferde…
Deseler ki hamamcılar bana,
”Hey abdal! ”
Masalcılar izin verdi,
“Bu gece burada kal.”
Verelim sana bir yıldız
Ve bir hilâl.
O hilâlin ağzı lâl,
Dudağı bal…
Ee,
Ne diyeyim bu teklifin karşısında ben artık?
Erzurum’da soğuğu,
Antalya’da sıcacığı bıraktık.
Koşa koşa çıktık
Ta Kaf Dağına bir masal için,
“Haydi, masalcı geldi hanım!
Haydi hasını eçin,
Haydi has tasını seçin! ”
Paran yoksa
Mersin çarşısında bir kasa portakal,
Bu masala karşılık al da bana sal.
Böyle dedim kardeşime
Fakat dinlemedi garibi,
Bir haberi geldi ki
Zehir gibi,
Zıkkım gibi:
“Bir padişah, bir padişaha,
Bre padişah.” demiş.
“Gel beraber savaşalım.”
Keçi gibi toslaşalım,
Manda gibi vuruşalım.”
Durun hele padişahlar bu öfke niye?
Boşuna horozlanmadasınız,
“Bu dünya benim.” diye.
Hiç masal dinlemediniz mi
Masalcılar başından,
Sakının kör olanın taşından,
Bilin ki bir varmış
Ve bir yokmuş,
“Bu dünya bir masal.” diyen pek çokmuş.
***