ŞiirdeBirMasaldır: Evlendirileceğin Gün

Takıldı kafama bir soru,
Soru değil bir boru…
“Bir varmış mı desem? ”
”Yoksa bir yokmuşla tatlı mı yesem? ”
***
Evvel zaman içinde bir ibrişim,
Kalbur saman içinde
İbrişimi bükmekti benim işim.
Dediler ki;
“Artık sahibisin uygun bir işin…”
Ve de gücün,
Geldi artık senin de
Evlendirileceğin gün.
Sana bir kız bulduk
Şıngıllı hamam içinde,
Kilim desenli kına yakılı
Yumuk yumuk ellerinde.
“Eh! ” dedim madem öyle.
“Ne yapalım peki.”
Rengarenk bir duvak başında.
Uzandın,
Ve duvağını açtım ki…
Ne göreyim,
Bu baş değil sanki bir kabak,
Kabağın ortasında bana bakar,
Işıl ışıl kalaylı bir bakır tabak.
İşinden,
Gücünden azma mı azma,
Bir dişleri var ki
Sanki bolattan kazma.
Ensesinin ortasında
Kocaman bir yayla ki iki telli,
Katır kalçalı,
Timsah ayaklı
Ve kurbağa belli...
Sordum:
“Nerden buldunuz bu kızı? “
Dediler:
“ Masallardaki Ortaköy’den.”
“Babası ne iş yaparmış?
“Ve geçimleri nasılmış? ”
“Babası Ortakçıymış.”
“Geçimleri de orta hallice.”
“Orta hâlli ailenin bu kaçıncı kızları imiş? ”
“Altında bir…”
“Üstünde bir varmış.”
“Yani üç kızın ortancası.”
“Ya bu kızın yaşı kaçmış acaba? ”
”Pek ihtiyar sayılmazmış yani orta yaşlıca…
“Kalksın da boyunu, posunu göreyim,” dedim.
“Kalkmasına gerek yok…
“Orta boylu.” dediler.
“Yani yaşı orta…”
“Boyu orta…”
“Köyü orta mı bu kızın? ”
Kışın eve kapanır,
Ortalıkta dolaşırmış her yazın.
Eğitimini sordum, dediler ki;
“Ortaokuldan ayrılma.”
“Kahveyi de orta şekerli içer zannımca.”
Bu durumda
Altınını takayım alnının ortasına.
Tabii ki yüzüğü de orta parmağına...”
Dedim ki,
“Ağalar bakmayasınız kusura.”
Ben yatıyorum uzun bir kış uykusuna.
Yani karar verdim ortalıktan kaçmaya,
Bir başka masal ülkesinde
Söylence tezgâhı açmaya.
İşte,
Uydurma bir masaldır bunun adı,
Çiğnemekle değil
Dinlemekle çıkar tadı...
***