Şiirde yeni ufuklara doğru

serbest denli mahsülü sermiyor
hece eski gibi meyva vermiyor
bunu söylemesi olsada acı

sıkışıp kalıba bağlı kalmadan
şairi ozanı heba olmadan
hani bir güzellik yapmalı hacı

cılkı çıkarmadan yenilik gerek
burda şiiri kurtarıştır erek
akabi olacak yine baş tacı

piyasaya sürün aruz tür ürün
elde melezleme usülü görün
nası sevindirir fakir muhtacı

yenilik yapmasın şiir oluşmaz
şairin yoluna ışık doluşmaz
toplumun bakışı aşar amacı

acaip yaratık gibi bakıyor
baktımı insanın canı sıkıyor
adeta bu şair sanki umacı

benle aynı kanı olur bilseler
ister ise daniskası gelseler
topcu bataryası idim kamacı

dön baba dönüyor ateş yakacak
bu kısır döngüden nasıl çıkacak
daha önü durur iken yamacı

halbuki dağın ardı derya umman
istemem muhtevasıza göz yumman
hep olamaz ama ana temacı

bilmiyen bu işi yolundan kaçsın
kapama önümü başıma taçsın
kutlarım şimdiden yeni imacı

karşı kor küfürle doldurur sayfa
sahte mefkureci zibidi tayfa
yürrüsün oradan deyyus dumacı

şiir sade ağlama yeri değil
arada nüktenin önünde eğil
dağıt efgar gamı seni lapacı

yağlama yıkama ölü sevici
ağızda sakızı bin kez gevici
misketi fırdöndü topu topacı

verir acılı lahmacun atikten
şair ezberlemiş otomatikten
tenkit etsen dahi atar kulacı

korkarım boğulur böyle ederse
kasaba duruyor köyle giderse
katiyen olmuyor ruhun ilacı

kanserojen diye duydum astbesi
daima olamaz kuru küspesi
hayvana vermeli taze sılacı

şiiri yeni ufuğa doğru sür
ufak tefek hata sayılmaz kusur
bazı muhallebi bazı sütlacı

akımını yiyim kakımına gel
nala son mıhı çakımına gel
adamı düşürme yorgun bilacı..