2. İmgeye Takılma:
İmge, dış dünyadan alınan izlenimlerle oluşturulan algıların zihinde görüntüye dönüşmesi, resimsel bir değer kazanmasıdır. Belki burada şiirsel imgeleri ikiye ayırmak gerekir: 1.Bildik İmgeler: Varolan sözcükleri, bilindiği düzenleri koruyarak bir araya getirerek bildik resimler oluşturma çabası; 2.Yeni İmgeler: Hiç rastlanmadık şekilde iki yada daha fazla sözcüğü alışılmadık bir şekilde bir araya getirerek olağanüstü beyinsel resimler çizmek. Bu işlem fazlasıyla imgelemin (hayalgücünün) çalıştırılmasını gerektiriyordu.
Birinci türden “alışıldık” imgeler yazma çabası, ne şairi, ne de okuyucuyu gerer. “yorgun eşek” dersek, böyle bir sıfat ve isimden oluşan birliktelik bizim için pek yabancı değildir; biz bunu çok çabuk kabulleniriz. Oysa, “sarhoş katır” imgesi bize, daha alışılmadık,daha olağanüstü bir yapı taşır. İyi şiir daha çok olağanüstü, alışılmadık, imgelerle yazılır; daha doğrusu,yazılırsa daha çok başarılı olur, düşüncesi bazı şairlerde egemendir.
Şairin “İmgelemi=Hayalgücü” geniştir, zengindir. Şair şiirini yazdığı zaman bu imgelemi zorlar, oradan, duyulmadık, bilinmedik, kavramlar, imgeler tutar çıkar getirir şiirini kurar. Şairin kurduğu dünya yepyeni bir dünyadır. Biz orada, belli bir yabancılaşma içinde, sağımızı solumuzu ayırt etmeye çalışırız.
Tamamını Oku
...Ne güzel bir anlatım ...bu konuya dair okuduklarım arasında baş sıraya yerleşti hemen...Teşekkürler Sayın Daim....Saygılarımla...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta