Kaybolmuş cennetin en uçrak köşesinde,
Elini uzatır mıydı? Beyaz harfler,
Birden canlanı verdi yer ve toprak,
Utanmıştı çıplak kalmış resim,
Ressam gözyaşlarını çiziyordu,
Heyecandan elleri titreyerek,
Şair ise güneşi gülümsetmeye çalışıyordu oysa güneş masum ve tatlıydı,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta