Şiirde İçtenlik ve İmgelem

Dünyaca ünlü üstat şairimiz demiş ki
"Şiir İki Ayak Üstünde Yürür"
Birincisi İçtelik İkincisi İmgelem
Naçizane bu tanıma ben de katılıyorum

Bir şiirde gözümüz önce içtenlik arar
Doğala en yakın olanı tercih ederiz
Sır perdesi denilen gizem aralanmıştır
Çünkü gerçek doğada gizlenmiş durumdadır

Onu bulup çıkaran ve bize sunan şair
Üzerine düşeni fazlasıyla yapmıştır
Farkındalık bilinci içsel hazinesini
Tamamen kullanarak keşfini tamamlamış
Ve insanlığa üstün eserini bırakmıştır

İçtenlik şiirin o gülümseyen tarafı
Vakur edası ve de insana temasıdır
Söylemek isteyip de dilinin dönmediği
Şairle kendini bulduğu zamandır
Tarifi olanaksız anlıksal bir olaydır

Mihenk taşı gibidir hatta turnusol kağıdı
Bile olabilir bir metafor örneğinde
Doğa ile sanki bütünsel bir bağıt varmış gibi
Eleştirel yanıttır doğal olmayana

İçtenlik dilimize karşı hassas olmayı önerir
Onu şiirsel boyut düzeyinde öğrenmeyi
Şiirle zenginlik kazandırmayı ve
Yapmacık çabalardan uzak durmamızı ister

Içtenlik şairin en olgun yaş dönemidir
Insan geliştikçe gerçeğe yakın olan ve
Gerçek dışı olanı daha net görecektir
İç ve dış dünyasını analiz edebilir
Hatta içsel hazinesine bile ulaşabilir