Bir öykünün sonu
Hatta son satırları olsa gerek
Eşini dostunu arkadaşını öğrencisini
Anasını babasını derken
Hepsini birden
Toprak aldı götürdü
Bu yüzden
Unutamadı tüm sevdiklerinin adını
Dağa taşa suya yazdı
Tek tek
Hece hece kazıdı gönüllere
Ay gibi doğdu
Sonra bıraktı karanlık
Sesiz sedasız gölgelere
Pustan ıslandı yer gök
Buğulandı bedenler derken hayat bitti
Şiirde bitti be
Bahattin Tonbul
5.9.2018
Kayıt Tarihi : 4.11.2018 20:33:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Bahattin Tonbul](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/11/04/siirde-bitti-be.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!