Şiircikler (3) Şiiri - Fatma İlan

GİZLENEN
Denizde yağmur, yağmurda gözyaşı.
Gözyaşında kan, kanda acı.
Acıda gizlenen ruhum.

(İzmir, 11.03.2005)

NİSAN YAĞMURLARI
Baharla kardeş olan yüreğim,
Bazen esen ılık rüzgarla,
Uçuşurken ordan oraya,
Bazen de nisan yağmurlarıyla,
Beraber ağlar.
Gökyüzünden, hiç acelesi yokmuş gibi,
Süzülür biri yeryüzüne,
Biride yaralı ellerime.

(İzmir, 18.04.2004)

YELKEN
Hayatın dar yollarında, eski bir sandalla
Sonu olmayan yolculuğa, bir başına kürek çekmek,
Bilmediğin bir yerde, karanlıkta, kışın tam ortasında,
Sulara gömülmek, elin kolun bağlıyken ve kaderin yalnızlıkken
Çare olur mu söyle, umuda yelken açmak.

(İzmir, 12.12.2003)

BİR DEMET GÜL
Rüyamda sen vardın,
O yeşil elbisenle ve bir demet gül.
Yaklaşmak istedim, uzaklaştın benden.
Konuşmak istedim, suskun durdun neden?
Her şey bitti mi dedim, baktın cevap vermeden.
Sana kalbimi sunmuştum ve bir demet gül.

(Kayseri, 18.02.1993)

İMKANSIZ
Bazı şeyler var, aklımda sır olan, kalmış öylece.
Söylenmemiş kimseye.
Ruhumu zedeleyen, bana hep sıkıntı veren.
Bazı şeyler var, yıllarca yaşanmış korku ve kederle,
Saklanılmış köşe başlarında, çaresiz ve yalnız.
Bazı şeyler var, söylemesi imkansız.

(Ankara, 16.01.1996)

KARANLIK
Her şey karanlık, yol karanlık, gökyüzü karanlık.
Duygular karanlık, odam dahi karanlık.
Beni gören zanneder sanık, geçen günlerim bana tanık.
Hayatımı sorarsanız ezelden karanlık.
Sonuçta ölüm ne yazık ve yine her şey karanlık.

(Kayseri, 03.05.1993)