Şiircikler Şiiri - Fatma İlan

KUZEY KUTBU
Karanlık gecelerime ışık saçan sen,
Bazen bir yıldız kadar uzaksın bana.
Yüreğimi açıp sıcak sevgini beklerken,
Bırakıp gidiyorsun beni kuzey kutbuna.

(İzmir, 08.11.1996)

ESARET
Hayal olsan, seni düşünürdüm günlerce.
Güneş olsan, sıcaklığında yanardım bile bile.
Yıldız olsan, seyrederdim her gece.
Düşmem yine de sevgi denen esarete.

(İzmir, 16.09.2003)

BELKİ DE
Belki de isyan, yüreğimde hep var olan.
Belki de düşerim denize, giderim bilinmeyene.
Belki de kaçmak karabulutlardan nafile.

(İzmir, 08.03.2004)

KELEBEK
Yakalamak için, uzattım ellerimi,
Minik bir kelebeği.
Ama ben yakalandım,
Atlatamadım nezleyi.

(İzmir, 07.04.2004)

SİBEL’E
Dönmüyor ki dünya, bir kişinin etrafında,
Gör bak, bir ömür boyunca,
Kimler giriyor hayatımıza,
Kimler gidiyor umarsızca.

(İzmir, 16.04.2004)

YÜK
Söylenmese birkaç kelime
Ne fark eder, düşsem yere.
Sırtımdaki bu yükleri,
Benden başka kim taşır ki?

(İzmir, 25.05.2005)

İÇMEDEN SARHOŞ
Sanma ki, sızmışım içip içip.
Mide’m ağarlamadı hiçbir zaman
Alkol’ün A’sını.
Ben içmeden sarhoş olanlardanım.

(İzmir, 10.06.2004)