Çileli İstanbul. Şiiri - Abdulhamit Erkaner

Gelen geldi giden gitti,
Rahmet okuttu ya bu zibidi,
Komuta merkeze seslendi,
Kahve içmiş ayık kendindeydi,

Tuzlama işkembe solonunda,
Sarımsak sirke az konur tadında,
Son pişmaniyelik İzmit karayolunda,
Halk, hak ettiğini buldu yolda kalınca,

Davullar zurnalar çalındı halaylar çekildi,
Zafer işaretleri hendekçilerle birlikteydi,
Milliyetçi mukaddesatçı yandan çarklıydı,
İstanbul İstanbul olalı böyle çile çekmedi,

Geldiler estiler gürlediler,
Lokumu, lokmayla götürdüler,
Yalana yalana dolana dolana,
Çevirdiler kazanı, boşaltılar kasayı,

Helal sana, sen kralsın çok çok yaşa.
Öyleyse Devlet başa, defol paşa paşa
Halka üzümden salkım delikli kaba,
Kendine ettiğini ye iç işte paşa paşa....

Türkü Tadında.

Yalana bak yalana,
Dolana bak dolana,
Başkanım sen çok yaşa,
Neyledinde geldin başa,

İmama bak imama,
Sela okuyor babama,
Oğluna bak oğluna,
Minare elinde çıkmış talana,

Halkıma bak halkıma,
Dönmüş sazan balığına,
Balıklar karaya vurdu,
Çakallar leşlere kondu,

Elime bak elime,
Pişman sana verene,
Fayda gelmez senelere,
Kına yakılmışki taze geline,

Ne ettin kendi kendine,
Salkım saçak birine,
Üzümden bağlar sarkar,
Halkım daha çok ağlar,

Söyledim bak ben söyledim,
İçine tüküreyim böyle zihniyetin,
Deniz bizim Devlet bizim dedin,
Millet her cukkayı yer keriz belledin,

Sandığa bak sandığa,
Patates soğan on beş lira,
Sağdan soldan halkıma,
Yumruk suratına suratına,
Nakavt olmuş dönmüş şaşkına.

Saraya bak saraya,
Beyaz gelinlik hana,
Pazara bak pazara,
Sultan gider bağdata,

Haine bak haine,
Ülkem yangın yerinde,
Alçaklar ballı börekte,
Evlatlar mahpus çilede,

Kurtuluş adı kaldı semtte,
Hukuk mazluma otorite,
Adalet mazide kaldı Ömer'de,
Hesaplar görülür mahşerde..