Bazen diyorum kendime,
Hadi yürü gidebildiğince,
Yorgunluktan kırılsın bacakların,
Gidebildiğince...
Sonra dönüyorum geriye,
Zayıf bir esinti vuruyor yüzüme,
Bakıyorum sağa sola,
Derince...
Uzaktan korna sesleri duyuyorum,
Keskince,
Çocuk cıvıltılarına yaklaşıyorum,
Öylece.
Bu seferde uzaklaşırken oradan,
Tutturmuşum bir memleket türküsü,
Belirsizce...
Dalıyorum uzak hayallere,
Özlemce...
Sarıyorum gönlümü eski dostluklara,
Kahvece...
Kırk yıllık dostlukları arıyorum,
Yarence...
Bağlamam da eski bir tel,
Türküce..
Karlı dağlardan gelen bir koku,
kekikçe...
Şimdi son sözümü söylüyorum,
Şiirce...
Kayıt Tarihi : 11.2.2014 22:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Farettin Çakal](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/02/11/siirce-16.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!