erdal erbaş.. 1969 Mesudiye/ Ordu doğumlu..
"Ne güzeldir insanın kendini hüzünlü bir şiirde bulması.. Bazen duygularını haykıran gözü kara bir ünlem, bazen vuslata yelken açmış; rüzgârını toplayan boynu bükük bir virgül, bazen sevdasından kendini yiyip bitirmiş olan küçücük bir nokta, bazen de ümit ve sabırla her olumsuzluğa göğüs geren iki nokta yanyana..! "
*erdlerbş
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta