Sııra Kadem Bastı Gönül

Akif Mete Bezirgan
12

ŞİİR


0

TAKİPÇİ

Sııra Kadem Bastı Gönül

Burası çok uzak diyar.
Cennet gibi her yön yemyeşil bahçeler,
İçinde ve çevrelerde Kevser akıtan gül pınar.
(Gjövik) tende daha ıslak.
Bilinen yerlerden ırak.
Sırra kadem bastı gönül ……
-
Şu temmuzun ortasında hava soğuk gibi sanki
Suları saf ve serindir.
Buralarda duygular kunt ve derindir.
Nehir göl ve membalara
Sessiz tenha fiyortlara
Rüzgar gibi esti gönül …..
-
Boğuşmalar dövüşmeler yetti cana.
Kargaşadan gürültüden bıktı kalbim.
Haksızlıktan kaçıp gitti.
Hiçte itiraz etmeden
Sükunetle sustu gönül …..
-
Zulme maruz kalan kalbim
Savuşup aldı başını uzaklara
Çınar dolu ormanlara
Zümrüt renkli ırmaklara
Şirin sulu kaynaklara
Bayrağını astı gönül …..
-
Gül çiçekten
Can ipekten
Gözü doymamış felekten
Aynı vardan var olduğumuz yurttaşlardan
Darılmadan küstü gönül …..
-
İnce ruhum bu dünyayı hep bembeyaz zannederdi.
Narin yürek her nesneyi güzel düzgün,temiz ve pak
Her şeyi ya saydam ya ak
Şen ve şakrak
Su gibi saf zannederdi.
Hep özveri fedakarlık içinde idi.
Hep çevreyle mutluluğu mutsuzluğu paylaşmayı benimserdi.
İncitmeden hep incindi
Hep kendini kastı gönül …..
-
Çoğu nifak
Çoğu riya
Göstermelik yalan sevda.
Gerçek candan yoldaş yoktu
Hiç olmadı dostu gönül …..
-
Şehir (Drammen) ,kuytu yeri(Miyondalen) de mütevazı evimdeyim.
Bir yamaçtadır bu evim.
Çağlayan har har akıyor yan taraftan.
Harıl harıl doruktan iniyor dereye.
Burda kuşlar renkli renkli,
çeşit çeşit nağme öter.
Ata binen mavi kızlar
Aheste aheste burdan vadiye doğru inerler.
Hayli pervasız geçerler.
Doğayı çok hafif sessizce öperler.
Onlar geçince akarsu şelaleler
Gürül gürül köpürür tarzda çağlarlar.
Ben burdayım, insanlardan uzak biraz.
Yürek asudedir burda, içim,de dolu neşe haz.
Demir attı inzivaya.
Şimdi dağlar üstü gönül …..
-

Geçmiş tarihli yıllarda
Mecnun kalbim Leyla; ya aşık olunca
Şehir yorgun
Toplum krizlerle şaşkın
Sokaklar tarumar gergin
Yaralılar ağlamakta için için veya baygın
Hep gölgesi yastı gönül …..
-
Kaçtı kalbim ters dünyadan
Ödün yok gerçek rüyadan
Haksızlığa,kalleşliğe,namertleri kayırmaya
Erce çekti resti gönül …..
-
Bu ikiyüzlü dostlardan
Hangi dostlar? !
Sahte dostlar.
Toplumu kendi nefsi için kullananlar;
Üstelik bunu yurtseverlik bilenler.
Böyle sahte yurttaşlardan
Ülkeyi kendi nefsi için yıpratıp harcayanlardan
İlişkiyi kesti gönül …..
-
Denizleri,okyanusu,dağları da aşıp geçti
Issız yüksek yamaçlarda
Sırra kadem bastı gönül …..

Temmuz 1999
Miyondalen- Norveç

Akif Mete Bezirgan
Kayıt Tarihi : 31.7.2011 16:02:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Akif Mete Bezirgan