Bir yanımda dağlar var aşılmaz
Bir yanım hırçın bir umman..
Derinlerimde bir yalnızlık benden de bâki
İnsan en çok girdabını severmiş Dünya’nın
Oysa gökyüzü her zamankinden de mavi
Her göç eden kuşun özgürlük sanıp aslında ölüme kanat çırptığını bilmemesi kadar acı bir hayatın içinde savrulup giderken bir an durup düşünmek gerek. Belki de ölümdü özgürlüklerin en yücesi.Bizleri en ağır prangalarımızdan kurtaran ulu kurtarıcımıza saygı duymak gerekirken bu korku neden?Sığınmaya çalıştığımız nice limanlar yakılırken belki de ummana açılsak keşfedilmemiş bakir, ıssız bir ada keşfedip tenhasına huzur tohumları ekip insanlığa nice güzellikler saçacağız.
Bazen unutmak gerekir.
Bir anı
Bir kelâmı
Bir anıyı bir daha anmamak üzere kapatmak
Belki de bir şehri dönmemek üzere terketmek gerekir.
Bir bilet alıp tek gidişlik
‘Hayat bu kadar işte!’ deyip sonsuza denk
Dönülmez bir yolun yolcusu olmak gerek..
Bir şehri kendimle alıp gitmek istiyorum
Tüm kayıpları hiçe sayıp gülerek
Yalnızlığımı dahi terk ederek
Hoşçakal bile demeden doğan güneşe
Ufukta kaybolmak ve biraz da ufalarak
Gitmek istiyorum..
Kayıt Tarihi : 3.9.2019 18:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Emre Cız](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/09/03/siir6.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!