Hikmet Çiftçi

ÖMER SEYFEDDİN
(1884 – 1920)
36 yıllık ömrüne 159 hikâye, 7 piyes, 7 roman (yarım kalanlarla birlikte), 1 masal, 71 şiir, 81 makale sığdırmış asker, askeri okullarda beden eğitimi ve edebiyat öğretmeniydi Ömer SEYFEDDİN.
Hikâyeciliği ile ünlenmiştir.
Tertemiz bir Türkçe ve millî ruhla yazdığı hikâyeleri günümüzde de sevilerek okunmaktadır.
Balkan ve 1. Dünya Savaşı yıllarının ağırlığını benliğinde hisseden Seyfeddin, Türk insanına ve ordusuna moral kazandırmada, hikâye ve makaleleriyle ön saflarda yer almıştır.
.
Kısa bir alıntıyla konuyu dile getirelim.
“https://www.turkcebilgi.com/%C3%B6mer_seyfettin”
“Ömer Seyfeddin, Türkün kahramanlığına, vatan sevgisine imanına hayrandı. Son zamanlarda Türk münevverinin Batıya karşı hayranlığı, kendisinde korkunç bir aşağılık duygusunun doğmasına sebep olmuştu. Ömer Seyfeddin, mazideki muhteşem devirleri, Türkün yenilmez, aşılmaz iman gücünün sembolü yiğitlikleri dile getirmek suretiyle yeni kahramanların yetişmesine yardımcı olmak istiyordu. Bu maksatla yarı tarih, yarı destan havası taşıyan hikâyeler neşretti. Çok sevilen bu hikâyeler, Birinci Dünya Harbinin muhtelif cephelerinde çarpışan insanlarımıza ümit aşılıyordu.”
.
Güne getirilen bu şiirde, Bahtinur Cano Karayaldız’ın yazdıklarına aynen katılıyorum.
Balkanların kaybı, ümitsizlik, çaresizlik, bedbahtlık ekmiştir, milletimizin ruhuna, benliğine.
Onun içindir ki, Kızılırmak rücu yeri değil, istikamet Tuna nehri olmalıdır der.
Değerli yazarımızı rahmet ve minnetle yâd ediyor, ruhu şâd olsun diyorum.

Seçici Kurul’a teşekkürler.

Saygı ve selamlarımla…

Devamını Göster
5

1
Cevap Yaz