Farkına varılmamış bir ağaç gibi büyüdüm
Benim ilm-u haberim yok kimsenin kaydında
doğduğumu bilen yok ki kayda geçsin öldüğüm
bugün benim doğum günüm,
bugün benim doğum günüm,
şimdi nasıl kurulur devrik hayat tümcesi
nasıl varılır artık döne döne en başa
bu mu hayat dedikleri öle öle gördüğüm
Çıplak bir isimle kaldım hüviyetimde
ne edat kaldı ne bağlaç ismime ulanacak
bir şeyler,
yada yok birileri benimle anılacak
ölürsem kendime gömüleceğim
mezarlar açılacak siluetimde
ödenmiş insanlık borçlarım
kösnümüş dullar
ve ilençli Bakirelerin diş izleri etimde.
Aklımı çelmeleyen paranoya
susturdukça acı bir şeylere kurulan çalar saat
intihar provaları,
ayartılmış düşlerin çıldırısı
vesaire,
yüreğimi çırnaklayan bu münzevi isyan
karınca yuvasına çekilmiş cesedimin
miligramlarla yok oluşunu gösteriyor şimdi.
ve böyle sürüyor hayat...
sürüyor üstüme üstüme...
kısacası kokmuş suların sarnıcıyım
ne bir testiye doldum, ne bir kuşu suladım
bir yer bile olamadım namusun mahremine
artık
kavminin zulmünden kaçan bir adam
Sığınıp bende inzivaya durur mu bilmem
bir vahiy bekler mi cezbeyle malul
ve bir vahiyle döner mi kavmine
Şiiri Değerlendir
"ŞÜPHESİZ Kİ BİZ, HANGİNİZ DAHA GÜZEL/HAYILI AMELLER YAPACAK BAKIP GÖRELİM VE KENDİNİZE DE GÖSTERELİM DİYE, ÖLÜMÜ VE HAYATI ( ÖLÜMDEN SONRAKİ DİRİLİŞİ) YARATTIK." -Ayet-i kerime meali-
"HİÇ ŞÜPHESİZ BİZ, SİZİ AÇLIKLA, KORKUYLA, MALLARDAN, CANLARDAN VE ÜRÜNLERDEN EKSİLTMEKLE DENEYİİP, SINARIZ. SABREDENLERİ MÜJDELE!" -Ayet-i kerime meali-
"EY İMAN EDENLER! ALLAH'TAN, NAMAZ VE SABIR İLE YARDIM İSTEYİN!" -Ayet-i kerime meali-
Ne mutlu, bu ilahi mesajlara muhatap olan ve onlara kulak verip hayatına değişmez kıstaslar yapanlara.
“İzlediğim levhalardan
vardığım yere baktım
ne var ki ölmüşüm oracıkta…”
Anlaşılan bir şubat günü, doğum günü, tıpkı kaza günü gibi...
Çok karamsar duyguların bütün benliğini sardığını dile getirmiş şiirinde. O kadar umutsuz, o kadar çaresiz...
O kadar hayata küsmüş...
Kendi içine saklanacak, kendinde yok olacak kadar gram gram kendini tüketen bir ruh hali...
Zaten ölmeden öldürmüş kendini...
Kaçak, kavminden kaçak, ailesinden kaçak...
İnsanlardan uzak, insanlara yabani...
Sanki ölümmüşcesine dileği...
Genç yaşta gidişe yazık olmuş.
Allah rahmet etsin.
Ailesine sabır ve başsağlığı dileklerimle...
HÜZÜN KAPLADI RUHUMU...
*
'GERÇEK DOSTLAR BİRLİĞİ'
görebildiğim,
götürdüğü ne varsa benden başka /
klaksonlar, siren sesleri sonra /
izlediğim levhalardan
vardığım yere baktım /
ne var ki ölmüşüm oracıkta…/…”
(M. Sait Yakut – “Ne Var ki Ölmüşüm” şiirinden)
Yol üstü bir araba kazasında, öleceğini bilir gibi yazmış.
Güzün adı ölümdür bazen. Bir Eylül günü meçhule doğru yola çıkan şair dilerim huzur içinde yatıyordur. Rahmetle anıyorum…
ve belki de bir şiirin koynunda dizelerin sadakatine toprak kokulu sorgular ekmektir...
Ölümünün dördüncü yılında mekanın cennet olsun şair ...
TÜM YORUMLAR (6)