Bu saatleri beklerim her gece.
Ağır ağır aralanır romantizmin kapıları,
Saat on ikiyi geçince.
Şimdi şiir vaktidir, deyip gizlice;
Sessiz sessiz dalarım karanlığın içine.
Ve aldığım gibi kalemi elime
Dökülür kelimeler, birer birer dizelere.
Kimi zaman yalnızlığımı, kimi zaman korkularımı,
Çoğu zaman da aşklarımı anlatırım
Bu masum dizelere.
Açıldıkça açılır romantizmin kapıları;
Coşar benliğim...
Ne varsa içimde yaprak misali dökülür,
Sır dolu defterin sahifelerine...
Kayıt Tarihi : 2.2.2004 18:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (3)