Şiir yorgun, kalem yorgun, söz yorgun…1

Kavil kurduk yalan çıktı sözümüz
Yollara bakmaktan yıldı gözümüz
Üstü küllense de sönmez közümüz
…Yaz kış yorgun, bahar yorgun, güz yorgun.

İsmini anarken yanmakta dilim
Yazmak istesem de titriyor elim
Düşünemez oldum ben aklıselim
…Dilek yorgun, niyaz yorgun, öz yorgun.

Umutla beklenir bir selam salsın
Beden huzur bulup uykuya dalsın
Gönlünden çıkarsa aklında kalsın
…Selam yorgun, sevgi yorgun, göz yorgun.

Yalnız hayaline bin şiir yazdım
Kötü kelam etmem kadere kızdım
Sarhoştur demişler içmeden sızdım
…Gönül yorgun, yürek yorgun, giz yorgun.

Sedef döşlü sazım gayri çalamam
Gitme kal desen de daha kalamam
Kavuşmazsam var git elim alamam
…Teller yorgun, mızrap yorgun, saz yorgun.

Bir gün unutmadım bu ise korkun
Bin ah duyacaksın kalbime dokun
Hakkım helâl olsun bittiyse sorgun
…Niyet yorgun, arzu yorgun, naz yorgun.

Dallar yapraklanıp çiçek açınca
Kokusunu dört bir yana saçınca
Şiir döşenirdim uykum kaçınca
…Şiir yorgun, kalem yorgun, söz yorgun.

Çukurova/2016