Yol belli…
Kum saati çevrili, laf, söz dinlemiyor,
Saniye saniye düşüyor ömür taneleri
Aklar sırasıyla saçlara, kaşlara düşüyor
Kaç kum tanesi ayak diretiyor, diş biliyor geceye
Yorgun ve mutluyum, lakin;
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta