ŞİİR YAZMAYA TÖVBELİYDİM
Yıllar sonra yine elime aldım kağıt kalemi ve seni yazmaya başladım.
Oysaki ben şiir yazmaya tövbeliydim. Hiç bi duygumu kağıda dökmeyeceğime çok büyük yeminler etmiştim.
Aşka da, sevgiye de olan inancımı yitirmiştim. Bir daha hiç sevmeyecektim, kalbimi hırpalamayacaktım.
Çünkü zamanında çok acılar çekti bu yüreğim l. Kalbim iflas etmişti... Bir daha toparlanamaz, başkasını sevemez sanmıştımm.
beklenmedik bir fırtınaydı gelişin...
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Devamını Oku
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta