Senin bana yaşattığın
o muazzam mutluluklarla
dolu anları anlatmak için;
ne yaşadığım hayatın
bana öğrettikleri yeterli gelir
ne de benim bu hayattan öğreneceklerim.
Ne bildiğim kelimeler razı gelir buna
ne de öğreneceğim diğer yeni kelimeler.
Evet,
nefes alıyorum; ama
pekte yaşıyor sayılmam aslında.
Belki de nefes almam,
mutluluğumu anlatmam
için bir fırsattır bana.
Nasıl bir lanettir
şiir yazmak isteği anlatamam sana.
Kalem bulamayınca,
deli yeleğine muhtaç gibiyim.
Nasıl bir yokluktur bu aman Allah'ım!
Çoğu zaman
ilaç taşırız yanımızda.
Ağrı kesici,
ateş düşürücü,
öksürük şurubu falan filan…
Tamam, güzel de;
ya kalbimiz ağrıdığında ne yapacağız?
Özlem duyduğumuzda,
hasret çektiğimizde ne yapacağız?
Hangi ilaç derman olabilir bu derde?
Hangi hekim reçete yazabilir?
Kim çare bulabilir bu acıya?"
Kayıt Tarihi : 17.10.2018 21:35:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
18 KASIM 2017 CUMARTESİ

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!