.
zaman katıksız gölgesiyle geçiyor siperimden
bir yerinde iz var ki “illa ölüm”
sevdaya umuda dair bilmeceler
heceler heceler
fakirliğin
sevgisizliğin elleri sardığında
ölüme dair şeyler başlar
sonra uçurtmalar
çocuklardan sonra vurulurlar
doğrudur tabi ki
vuracaksın ki çocuğu
uçuramasın maviliği
nereden başlarsan başla
illa bir taşla iki kuş
illa bir çift umut
illa bir derede kör ebe
siz çakıl toplamayın derelerden
kan vardır üzerinde
merhaba can merhaba bir zaman dilinde
siz umut uçurun gökyüzüne
ipi bağlı olsun yüreğe
duracaksa kendinden
ölecekse egemenlerin esirinden
tahtadan silahlarımız vardı çocuk
elma ağacından
dut ağacından oyma sazımız
dilimizde türkülerimiz
fakirliğimiz vardı
sevgi unutulmadı
yinede susmadı çabamız
bak şiir yazdı
öz yılı /
Zafer Zengin EtnikaKayıt Tarihi : 21.12.2006 10:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
.. Bilinir suçların çoğunun, fakirlikten ve sevgisizlikten türediğine inanıyorum. Bunu hep savundum. Zaman içinde ne kadar haklı olduğumuda gördüm. Neden sevgi adına, korumak adına şiddet uygulanır, uçurtmalar ve çocuklar neden önce gökyüzü ve hayattan koparılır halen mantıklı bir izahını bulamadım. Zincirleme reaksiyon gibi tanrısallaşıp affetmedikçe çocuklar ve uçurtmalar büyükleri, sanki güzel dünya hiç olmayacak. Gerçeği büyüklerin egemenlerin önüne koyma zamanı geldi. ' Fakirlik ve sevgisizlik istemiyoruz, İnsanca yaşamak adına, insanca paylaşma zamanı geldi' ..
:)
teşekkür ederim Zafer Zengin
TÜM YORUMLAR (2)