Şiir yaz dedin bana Şiiri - Hamiş Acar

beni hangi sözlerle öldürdün söyle
kendini hangi uzak denizlere attın söyle
 sana ulaşamayacağım

sen canımın yangın yeri

yanacaktır şiirin yüreğimde külüm avucuna sığıncaya kadar

evet
evet
eyrilik aşkı öldürüyor

sana o sözleri kalbim söylemediki

et yiyor
et yiyor yalnızlık
kanımdan içiyor

cehennem dediğin ne ki bir bardak rakı tutuşturur ateşini

at beni ayağının altına
her sözü söyle
her sözü söylet
 ayrılıktan hiç söz açma

  henüz çıplaklığı duruyor elimde teninin

aşk dediğin uzun bir başdönmesi ömrümde kendisi

bir ruhki
kanımda her an korkunç duyduğum oysam taştan çıkarırım yüzünü

cennetime benzetirim seni

bir ruhki kanımla çizerim seni şu duvarlara

teninde ayrı bir yolculuk mu duruyordu
yaşamak için gittiğin
beni öldürmek için kaldığın

yaralı kalbinle birşey söylemiyeceksin biliyorum

yaralı  kalbine nasıl bakılır
ne söylenir
ne duyulur bilmiyorum

bir başlangıcı var seni kaybetmenin

tenime doğru bıçak gibi ışıldayan

bir kadın kendini çırılçıplak ısrar eder

bir kadın kendini tertemiz ısrar eder
bilirim
öpüşüyleriyle
gülüşleri ile

kalbimin yenilgisı boş koltuğu doldurur

orada oturur
kendinin içine tükürür

bu senin hikayende ikimize yetecek kadar nefes yokmu

bir rüzgar pencerde ısrar eder

  o benim yalnızlığımın habercisi

yaşamak
yaşamak şimdi kendini nasıl böyle ısrar eder

kuralsız acıtmayan sözlerin dışında hiçbirşey ikna etmiyor şimdi beni

sana aşkınla akan kanım yetmezmi

bana bir kez öpmek yetmez

sana bir rüya kadar uzakta

şiir yaz diyorsun bana

kalbimin açık deniz masalında

yanıyor şiirin yüreğimde külüm avucuna sığıncaya kadar