Şiir Yaz Şiiri - Bayram Ali Yusufoğlu

Canın sıkıldığında, ruhun daraldığında,
Al kalemi eline, anlamlı anlamsız şiirler yaz.
Kalıplara esir etme hissiyatını,
Varsın kafiyen, aruzun, hece ölçün olmasın,
Sen bütün sadelik ve basitliğinle
Gönlünün derinliklerinden çağlayan,
Acı, gözyaşı ve mutluluklarının sindiği
Kelimelerinle doldur sayfalarını.
Gecenin karanlığını, gündüzün aydınlığını anlat.
Aşklarını, ayrılıklarını mesela,
Acılarını ve pişmanlıklarını,
Arada bir kahkahalarını,
Kimsenin göremediği, kimseye göstermediğin
İçine akıttığın gözyaşlarını anlat.
Boğazında düğümlenenleri dök mısralarına.
Bir anne şefkatiyle saçlarını okşayan rüzgârları,
Mevsimi hazanda yaşadığın hüzünleri anlat.
Sahipsizliğini, kimsesizliğini,
Dünyanın bütün çürümüşlüğüne,
İnsanların onulmaz güvenilmezliğine rağmen
İçinde yaşattığın umudu anlat.
Kazandıklarını, kaybettiklerini,
Dostlarını, düşmanlarını,
Başarılarını ve yenilgilerini,
Ve her yenilgiden sonra
Yeniden nasıl doğrulduğunu anlat.
Gururlarını, utançlarını,
Vedalarını, vuslatlarını,
Sevinçlerini ve korkularını,
Ve korkularından nasıl kurtulduğunu anlat.
Emekleyerek başladığın
Yaşam denilen maceralı yolculuğunu,
Acemiliklerini, tecrübelerini,
Bilgisizlik ve cahilliklerini,
Şimdi olsam yapmazdım dediklerini anlat.
Dünyada seni mutlu eden olayları,
Gönlünün kıpırdadığı ilk anları,
Sevgiliye verdiğin ilk buseyi,
İlk evladını kucağına aldığında yaşadığın heyecanları anlat.
Küçük bir çocukken taşıdığın,
Büyüdükçe kaybettiğin masumiyetini,
İnsanlara ardına kadar açtığın kalbini,
Karşılık beklemeden yaptığın iyilikleri,
Ve iyilik yaptıklarından yediğin tekmeleri anlat.
İnsanların büyüdükçe acılarının da büyüdüğünü,
Mutluluğun hep uzanamayacağın ufuklarda olduğunu,
Hayatını boş hülyalarla nasıl boşa harcadığını anlat.
Anlat, anlat, anlat,
Ruhun süzülsün, gönlün çözülsün,
İçindeki yükler bir bir dökülsün.
Kimseye değil, kendine anlat.
Canın sıkıldığında, ruhun daraldığında,
Al kalemi eline, anlamlı anlamsız şiirler yaz.
İyi gelecek bak, göreceksin.