Her akşam; yalnızlığım, ben ve kahvem
Eşlik ederiz sessizliğine gecenin
Kimi zaman geçmişin acıları
Kimi zaman hayatın aceleyle yaşanmışlığı...
Bazende sensizlik otururdu baş köşeye.
Yalnızlığım ve ben, kahvemi yudumlarken;
Sensizlik dökülürdü mısra mısra,
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
