Şiir ve Şair Şiiri - Hikmet Gülay

Deliyim zannetmeyin,
Biraz beni dinleyin.
Kalem aldım elime,
Birşey yazayım diye.
Birden kafiye tuttu,
Galiba şiir oldu.
Başımda durdu biri,
'Bırak' dedi 'şiiri'.
Aman ne diyorsun sen,
Şiir nedir, kimim ben?
Düz yazı yazıyorum,
Kağıt karalıyorum.
'Hadi' dedi 'aldatma,
Mütevazi de olma,
Gel birine soralım
Sözlerine kanalım.'
Sorduk bir yabancıya
Doğruladı kanımca.
Birine daha sorduk
Şimdi doğruyu bulduk.
Bu şiirdir dediler,
Üste yemin ettiler.
Bu yazdığım şiir mi?
O kadar da güzel mi?
Bak canım sıkılırken,
Birşeyler karalarken,
Bilmeden neler yaptım,
Kendi kuyumu kazdım.
Yazmayacağım artık,
Karala cümleler yık.
Aman tuttu kafiye,
Şiir oldu bak yine.
Ne lazım hece vezni,
O da tuttu ne varki.
Böyle konuşuyorum,
Gör neler yazıyorum.
İstiyorum düz yazı,
Herkeste buna razı.
Ama ne dersem deyim,
Kafiyedir hedefim.
Vezinide tutturdum
Demekki şair oldum.
Aman Allahım aman,
Ne söylesem pek yaman.
Kağıda dökerken bak,
Kelimeler ne kıvrak.
Her laf vezin buluyor,
Kafiyesi tutuyor.
Bak şair oluyorum,
Oysa istemiyorum.
Düz yazı yine sustu,
Kafiye yolu tuttu.
Bunu sanmayın kibir,
Böyle yazılır şiir.
Demekki ben neymişim,
Bulunmaz cevhermişim.
En büyük şair benim,
Söyleyin var mı dengim?

'Yeter artık sus' dedi
Sanat erbabı biri.
'Yeter saçmalıyorsun,
Ne oldun sanıyorsun?
Birşeyler karalayıp,
Kafiyeleri sayıp,
Vezine bakıyorsun
Şair oldum diyorsun.
Sade vezinle olsa,
Kafiye tamamlasa,
Şair olurdu herkes,
Vezin tuttumu bir kez.
O zaman saçma sapan
Kelimeler ne zaman
Bir araya gelirse
Bir anlam vermesede,
O yazı şiir olur,
Yazansa şair olur.
Oysa ruhlara şiir
Can verir, hayat verir.
Senin yazdığın nedir?
Sorsam cevap bellidir.
Oysa bir de sor bana,
Şiiri at bir yana
Düz yazı bile değil.
Makaleyse hiç değil.
Hikaye zaten olmaz,
Hiçbir kalıba sığmaz.
Hah buldum, karalama.
Gel anlatayım sana:
Şiir erbap işidir,
Yazansa er kişidir.
İçten geleni söyler,
Kalpten yalanı siler.
Harfler kağıda düşer
Kalemden birer birer.
Düşen harfler değildir,
Duygulardır iyi bil.
Gayet güzel üslupla,
Şair yazar huşuyla.
Okuyanı mest eder
Kendini derdest eder.
Okudukça okursun
Onda huzur bulursun.'
Bunları söyledi ve
Döndü baktı yüzüme,
'Şimdi' dedi 'ey ahmak
Açta yazdığına bak
Bu kıstaslara göre
Değerlendir bir kere.
Şekile uyuyor mu,
Ruha sesleniyor mu?
Artık şairim deme,
Çekil şimdi köşene.
Çekil meydan arınsın,
Gerçek şairler kalsın.
Sen bolca kitap oku,
Kitaplar cevher dolu.
Okudukça anlarsın,
Biraz kültürün artsın.
Oku, oku bol şiir
Belki birgün kimbilir
Eğer yine yazarsan,
Diyeceğim kızmazsan,
Beni mukakkak ara
Bakarım yazdığına.
Bak hakkını veririm,
Doğrusunu söylerim.
Şimdi kal sağlıcakla
Unutma beni ara.'
Dedi kendime geldim.
Önce bir sendeledim.
Meğer şairlik neymiş
Şiir yazmak pek zor iş.