Şiir uslanmaz çocuğudur acıların.
İzinsiz kanatır şairin yüreğini.
Ne zaman huzura kavuşsa insan,
Unutur yaşamın soylu rengini.
Şair tutkuyla sever yalnızlığı.
Mısralardır en gizli tanıklar
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta