Şiir Ve Ben-8 Şiiri - Tamay Önal Polat

Serbest şiirle ilgili değerlendirmelerimi yazmaya çalıştığım bu yazı dizisinin ilk bölümlerinde serbest şiiri üç boyutlu bir heykele benzetmiştim.
Büyük olasılıkla hemen hemen hepimiz şiir yazma eylemine geleneksel şiirimiz olan hece denemeleri ile başlamışızdır. Zaman içerisinde kendi çizgimizi ve kendi farkımızı oluşturabilmek için emek verip yeni denemeler yapmış belki de kendi tarzımızı markalaştırabilmişizdir.. Bu konuda hepimizin tanıdığı çok ünlü isimleri yazmaya gerek görmeden size antolojide paylaşımlar yapan arkadaşlarımızdan örnekleme vermek istiyorum
Antoloji’de hemen hemen hepimizin büyük bir dikkatle takip ettiği güçlü kalem Cevat Çeştepe ve Bayram Kaya şiirlerini incelediğinizde bu markalaşmayı nasıl başardıklarını göreceksiniz.
Bayram Kaya beyefendi kendi üç boyutlu şiirini oluştururken, günlük dilde ağızlara sakız olmuş sözcükler yerine, en ufak anlam kaybına uğramayacak olan özgün sözcüklerini büyük bir özenle yerleştirerek hepimizin yaptığının dışında bir sanat eseri oluşturmaktadır.
Onun dili için;
“eski dil” diyemezsiniz.
“Güncel dil” diyemezsiniz
“Anlaşılmaz dil” diyemezsiniz
Onun dili için söylenebilecek tek ifade “Özgün bayram kaya şiir ve yazı dili” olabilir.
Bu sebeplerden dolayı da Bayram Kaya şiiri bir markadır. Şiirdir. Sanattır.

Cevat Çeştepe şiirlerine baktığımızda da bambaşka bir olgu ile karşılaşıyoruz.
Sayın Çeştepe’nin şiirlerini anlatabilmek için önce iki farklı yoğunluktaki malzemeyle çalışan bir heykeltıraşın özel bir heykelini anlatmam gerekli.
Uzaktan baktığınızda dikdörtgenler prizması şeklinde gördüğünüz, ışık geçirgen bir blok düşünün. Dikkatli baktığınızda da bu bloğun muhteşem bir eseri tamamen sarmalamış olduğunu hayal edin. Sanki eser içi saydam sıvı doldurulmuş cam bir kabın içine yerleştirilmiş ve siz hangi yönden bakarsanız o yöndeki ışık karılmasına göre içteki eserin farklı bir görüntüsü ile karşılaşıyorsunuz.
İşte sayın Çeştepe şiirleri aynen bu şekilde bir duygu verir okuyucusuna.
Şiir ilk bakışta ölçülü uyaklı gelir.
Sonra içinden başka şiir çıkar ki o mükemmel bir serbest şirdir.
Yani her sözcüğü anlamlıdır.
Ne çöpe atacak bir söz ne de raftan indirip kullanılması gereken bir eksik kavram vardır.
Mektup okuyorum zannederek mükemmel şiirler okursunuz.
Bütün bu sebeplerden dolayı da sayın Çeştepe bir markadır.

Bu yazı dizisinin yayını sürecinde Sayın Haydar Bibinoğlunun değerli katkıları oldu. Kendilerinin bir cümlesini aynen buraya alıyorum.
“Hece ölçüsüyle yazılan şiirlerde, ilk iki dizede anlam bütünlüğü aranmaz çoğunlukla. Anlam güzelliğinin yerini ses benzeşmesi, yani uyak almıştır. Asıl anlam son dizelerde yoğunlaşır. Oysa serbest şiirin küm dizelerinde, anlam değerlidir. Tüm dizeler, birbirini tamamlamalı, bütünlük oluşturmalıdır. Sadece anlam bütünlüğü de yetmez elbet. Çarpıcı benzetmeler, imgeler, anıştırmalar, dokundurmalar yerli yerinde kullanılmalı. Kimi zaman çok sözcükle az anlam, kimi zaman az sözcükle çok anlam... Dengeyi iyi tutturarak elbet...”

Bu ifadeleri yukarda isimlerinden bahsettiğim ve kendimce önemi bulduğum iki sanatçının şiirleri (özelikle serbest şiirleri) için uyguladığımda evet diyorum. Beklenen neyse o da başarılmış…
Hece şiiri, hem yazımın konusu olmadığından hem de bana göre hece şiiri kendi zirvesini bulmuş olduğundan değerlendirmelerimde hece yazan arkadaşlarımdan örneklemeler yapmayarak yazılarımı okuyan sizlerin yorduğum gözlerinizden özür diliyor, hepinize çok teşekkür ediyorum.