Şiir Üzerine
Bir şiir yazıyorsun,
San ki o şiirle beraber yeni bir hayat daha başlıyor,
Yeni bir beden, yeni bir hikaye hayat buluyor.
Dudaklarından dökülürken sana ait olan mısralar,
Şiir tamamlandığında, senin gibi biri oluyor.
Sonra bir sürü insan onda kendini buluyor.
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta