Şiir Üstüne Şiiri - Adem Bayar

Bunun üstüne bir şiir yazılır.
Okunmaz belki, ama yazılır yine de.
Zaten şiir içini dökmekten başak nedir ki?
Okuyan seni anlasa şiiri anlamaz,
Şiiri anlasa seni…
Beklentisiz yazılır o yüzden.
Eline ne geçerse, aklından ne geçerse…
Çok uzun da olabilir, bir çizikten ibaret de.
İnsan bir çizikten ne anlar ki?
Bomboş bir kağıdın öylesine bir yerine atılmış
Bir çizikten ne anlam çıkar ki?
Ben şimdi sayfalar dolusu yazsam, ne çıkar ki?
Bunun üstüne şiir yazılmaz.
Bir boş seda yankılanır boşlukta.
Sen beni bilmezsin,
Bilirsin hüküm süren beni, bendeki başıboşlukta.
Tamam, yeterince anlaşılmaz kıldık anlatmak istediğimizi.
Anlatmak istemediklerimiz akarken gözlerimizden,
Bakarken içimizden yansıyan aynalar
Her seherin söndüğü loşlukta,
Yazılmamış şiirler ıslanır usul usul.
Neyi, niçin bekler insan?
Ya yazıp öldürmeli şiiri,
Ya mezara götürmelidir.
Ya açmalıdır üstünü gecenin,
Ya aydınlığa gömülmelidir…