Şiir tükenmez işte, yandıkça içerde ateş.
Küller soğumasaydı,mısralardı kıtaya eş.
Ben savrulan küllerinde, zerreye razı iken.
Kalem sayfaya hasret, sayfa kaleme uzak.
Bin elem çekerdi gönül, bin ağrı vız gelirdi.
Mısra visale ererken, kafiye süküt bulurdu...
Belkide kelimeler,bitmeyen mısralar, erdi visale şimdi
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta