Şiir tatile çıktı...

Yorulmuştu;
Tatile çıkmanın tam zamanıydı
Çok fazla da bir şey istemiyordu...
Temiz bir deniz;
Herşey dahil,
Ve başka da ne isteyebilirdi ki?
Elinde ki alım gücü olmayan,
Bir kaç kuruş parayla...
Sevmezdi zakkum,
Ama tenha bir sahil,
İnce kum.
Bütün istediği bu kadardı,
Çok şey değildi ya aslında,
Üzülüyordu vara yoğa...
Var yok dediği; de,
Şöyle böyle de değildi ki...
Bitmeyen savaşlar, katliamlar...
Bitmiyordu vahşet, bitmiyordu...
Dehşet içinde sindi kabuğuna.
Bir istiridyenin yanından geçip giderken;
Yanından geçtiler deniz anaları,
Şeffaf mayolarıyla...

Sabah sporunda balıklar bir sağa bir sola,
Giderlerken; en emin yer denizin altı diyerek,
Birazcık sukünete ermişti...
Rüyasında;
Kocaman bir timsah gördü.
Belki de dokunmayınca,
Pekala olabilirdi zararsız,
Anca,
Dokunanın vay haline,
Ve aç kalmışların...
Uyandığında, boynunda, inci bir kolye,
Ellerinde rengarenk bilyeler,
Rengarenk, balıklar da öyle...
Aceleyle sarındı havlusuna, kurulandı...
Şimdi sayfayla kaleme hatır sormanın zamanı,
Diyerek, öyle de yaptı...
Unutmuştu kötülükleri...

Sabah serinliğinde terü taze,
Ve boynunda incileri rengarenk...

10/Temmuz/2009/Bodrum