*Şiir Tadında Yaşamak Seni*

Şiir tadında yaşadım seni bu sefer,
Mısra mısra aktın saatlerime
Her kafiyede hissettim sevgini...
Nasıl unutulur ayaz gözlüm nasıl?
Seninle yaşanan İstanbul nasıl unutulur?

Rumeli Hisarından bakmıştık aşkımızın denizine,
Ellerimiz masanın altından kilitlenmişti de geleceğe,
Sonsuza açılan bir kapının eşiğinde...
Pembe bir rüyaydı sanki senin sözlerin,
Sesinde bir huzur gizliydi gecelerime...
Neden hızlanırdı Galata Kulesini her gördüğümüzde yüreğimiz?
Ve neden İstanbul anlatırdı bize özlemimizi?
Gözlerimiz birden dolardı da aniden,
Neden hüzünlenirdik sebepsiz?
Ayrılık mıydı? -Lanet Olsun- aklımıza gelen?
Ah bir anlasa bizi gökyüzü hüzün çiçeğim,
Ay donakalırdı sanırsam öylece...
Ve yıldızlar birer birer kopardı da yerinden,
Yağmurlar iri iri düşerdi toprağa....
Kız kulesine nedersin yağmur yüreklim?
Var mıydı ötesi oradaki sözlerin?
Oradaydı işte hasret şehrim...
Ve sen benim kollarımdaydın....
Kollarımdaydın o zaman kahretsin yoksun şimdi!
Şimdi zamanın üzerinde dakikalar gene...
Sesini duymak istiyorum uyumadan önce...
Ve yine uyanmak senin sesinle...
Bir çayı,bir dilim ekmeği,beyaz peyniri, domatesi,
Tek kase reçel ile paylaşmak seni....
Bir tek cümle arıyorum yavaş gitmemi söyleyen,
Uyuma aşkım deyişini özlüyor kulaklarım...
Yan koltukta oturuşunu arıyor bakışlarım...
Allah'ım seni ben nasıl seviyorum?
Gecenin ayazında titreyişin gibi şimdi dudaklarım,
Ve o dudaklarını kıpırdatmadan,
Çehreni değiştirmeden aglaman gibi gözlerim...
Şiir gözlüm, yerinde duramayışın gibi yüreğim....
Bu akşam çok kötüyüm herşeyi sana benzetiyorum...
Ayrılık akşamlarının sert vuruşlarını yaşıyorum...
Bak işte omzuna akıttığım yaşlar geldi aklıma,
Ben yine ince ince akıyorum şimdi...
Başımı yaslayacak omuz arıyorum,
Yok ki!
Yok o seven yüreğimde bir damla güç sanki,
Yine çok çaresizim: yalnızlık!
Ah yalnızlık ne acı çileymiş seninle...
Şimdi gidiyorsun uzak çok uzak bir şehre,
Ve bekleyişim iki saat trafikte tıkanmak gibi,
Ve tıkanıyor yine boğazım,
Bakırköy' de arkandan uzun uzun bakarken yaşadığım gibi...
Uzun uzun arabanın aynasından seni izleyişim geliyor aklıma,
Tıpkı ben uyurken beni seyredişin gibi...
Şimdi çok yalnızım sevdiceğim,
Ellerini arıyor ellerim...
Gözlerimde bir ağrı var artık.
Ellerimdeki kokun saplanıyor kalbime...
Boğazım düğümlenirken her yutkunuşumda,
Bir ince sızıdır sarıyor bedenimi...
Bedenim kavrulurken yokluğundan,
Direniyorum sensizliğe alışmalara....
Canım çok acıyor aşkım...
Duvar kenarında otururken çektiğin gibi çeksene beni,
Kurtar ne olur bu acıdan,
Canım çok yanıyor....
Ah saçlarınla kaşımak istiyorum yüzümü,
Ve seni göğsümde uyutmak geceleri...
Her fırsatta sarılarak yürümek kömür kokulu sahilde,
Ve kulağına fısıldamak o güzel şarkıyı kız kulesinde,
Akmerkezden şeker almak sana,
Ve şekeri hep bir fazla istemek garsondan...
Sana soğuk sandviç aramak istiyorum İstanbul'da...
Ve bitiremediğin yemeğini yemek yeniden...
Tek parmağımı tutup yürümeni özlüyorum Mado 'da...
Ve vapurdan Galata Kulesini izleyişimizi...
Çayını ben koymak istiyorum kahvaltıda,
Ve ayranını çalkalamak hızlıca...
Sıkıca tutmak istiyorum ellerini,
Ve ellerini keselemek otel odasında...
Ve seni karşılamak Esenler'de öperek alnından,
Tek elini iki elimle sıkıca sarmak gibi....
Ve birden tekrar İstanbul geliyor aklıma,
Bir demlik çayı denize nazır koyupta masaya,
İlk senin bardağını dalga sesleriyle doldurmak gibi...
Senin bardağını doldurmak gibi yaşam,
Kahve tadında yeşil bir muhabbetle neşelenmek,
Bir yağmur kokusuyla hüzünlenmek gibi...
Ve o kadar güzel ki seni güldürebilmek,
Her güldüğünde kahkahalarını görebilmek gibi...

Ve şiir tadında yaşadım seni bu sefer,
Mısra mısra aktın saatlerime,
Her kafiyede hissettim sevgini....
Nasıl unutulur ayaz gözlüm nasıl?
Seninle yaşanan İstanbul nasıl unutulur?

25 Mayıs 2003
pazar
00.00
ugurlama sonrası