Şiir Tadında Aşk Şiiri - Esra Birge

Bir bilsen canım ne kadar yanıyor
Bazen diyorum sadece geldi ama gitmek hiç geçmiyor aklımdan
Yerde gibi hala paramparça içim
Zor mu günlerin gülüşünün yüzüme doğması
Kayıp mı bu ne denir korkunun tesiri belki de ilk gördüğüm anın hüznü
Birgün kalbime çiçek doluşmuş gibi geldim sana
Ve bir gün de kalbin çiçekleri susuz kalmıştı
Susayınca dek su oldum
Kanayınca dek ağladım...
Herkes gibi sızı duydum ve sızı duydun
Öylesine bir gündü fakat geçmedi bir türlü
Artık doluyordum sana içten içe
Sevginde miydi yoksa ellerinde mi şifa?
Ve ben hep kırıldım bir küçük düş için gönlüm incindi..
Kırılan kalpler birleşiyor sanırım yeniden kırıklara tamir için
Gelmeseydin diyemiyorum işte burda yok olmayı tercih ederim diyorum
Zulüm mü bu reva görülen her acı yı yaşadım..
Hasta bir kalptim deliye bile düşmeyen
Aldanmış kör sapan...
Ucu kime değse yara kime sarsa acı...
Bilsen acımı içimde biriktirdim
Her an biraz daha yandım
Susuz kalmışım gibi serap ta
Yanan ben değildim gibi sana rastladığım zaman da
Nasıl bir zaman ki diyorum içimden böylesine bir acı ortak mıydı reva mı?
Kim bilir yanışını içinden seni aşktan mı peydahtan mı hata?
Uzak mısın yakın mısın nedir seni yakınlaştıran?
Geldiğin zaman mı gönül mü tatlı yoksa iki çift sözün müydü paha yapan?
İyi bak çünkü iyi baktımda hissettim ne kadar zor nefes aldığını...
Sevginle sev kendini...
Çünkü sevgini hakedecek kırılmışı merhem seçtin bile..
Bu gece kalalım burda ama kapatmadan sayfayı çünkü şiir kapanmamalı zira en büyük şiiri sana sakladım,
Kendimi sana ayırdım...