Kaçtı tadı şiirin
Serbest vezin çıkınca.
Ruhu uçtu şairin,
O şuurdan geçince!
Şiir şuur demektir!
Şuur iman demektir
Şiir özel emektir,
Misk kokmalı açınca!
İlham gerek şaire,
Mana elzem şiire.
Ders vermeli saire!
Okumaya geçince.
Şair arı misali,
Yapmalı şiir balı.
Fasih olmalı dili,
Yazmalı ince ince!
Kâinatı gezmeli,
İbret ile süzmeli!
Daim hikmet yazmalı,
Defterini açınca!
İlham ulvi olmalı,
Şair ilim bilmeli!
Şiir gamı silmeli,
Şiir faslı geçince!
Ne demek serbest vezin?
Şiirse manzum yazın.
Bilmezse ölçü sazın,
Olmaz yorum açınca!
Hiç zorlama kendini,
Aşamazsın bendini!
Çıkar gaf kemendini,
Yaz gafletin geçince!
Şiir benzer hayata,
Kabul etmez çok hata!
Tabi ol hakikate,
Bak şimşekler çakınca!
Hayat şiire benzer,
Bazen insanı ezer.
kimki yaşamdan bezer,
Cevap bulur hakkınca!
Şair şiir ve şuur,
Hakkı bununla duyur!
Varsa niyette hayır,
Fetih elbet yakında!
Yaza çize yap talim,
Böyle olunur âlim!
Dostun olmasın zalim,
Tehdit azim hakkında!
Biraz fazla yüklendik,
Yanlışlara diklendik!
Tövbe ile aklandık,
Hak af ile bakınca!
Kayıt Tarihi : 2.4.2007 14:59:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!