Şiir’sızım Şiiri - Hüseyin Oruç

Oyy sevdiceğim.
Söylenmezim.
Bilinmezim.
Kim bilir hangi bağın nazlı çiçeğisin.
Gözleri karam.
Gönül yaram.
Sevda sızım.
Şiir sızım.
Ellerin, Dicle nehri,
Ben Hevsel bahçeleri.
Beklemek nasıl bir fiil.?
Bir kere dokunsam amin derim.
Meryem ana dağında.
Bilmem kaçıncı asırdayım.
Kerbela da Hüseyin olur.
Susarım gözlerine bütün aksamların nezaketinde.
Bütün soylu muhabbetlerde,
Seni anlatırım şiirce.
Anlatırım yine de hüznü ve sevdayı.
Biliyorum hiçbir dinde yerim yok.
Olsun.!
Nasıl imanı gevreye sevmişim seni.
Bir şiir okumak güzel,
Birde seni sevmek.
Şimdi bütün şiirler eksik.
Şarkılar yarım.
Ekmekler bayat.
Bir sızıdır içimdeki bu bosluk.
Şimdi çık gel.
Ömrümün geri kalan baharı ol.
Sana açsın tomurcuklarım.
Seninle hayat bulsun, dökülen yapraklarım.
Gülüşün mesela.
Dünyanın bütün papatyalarına beşik,
Benim gülüşlerime eşik olsun.
He canım.
"Bir yanımız bahar bahçe" diyordu Kayaların Ahmeti.
Hele sabır.
Gülüşünden, gülüşünden öperim kadın.