Şiir Şiir Gitme Vakti

Ah benim kendi halindeliklerim, yere yurda sığmam,
Şiir şiir gitme vakti...

Yollara mısra kırıntıları döke döke gidiyorum,
Şu kırıntı işini bıraktığımda biliyorum aslında
Gökyüzü benim olacak...

Kendi kendime gitmelerin,
Ben duvarımı aştığım o anlarda
Karşılaştığım bi dolu çocuk yüzü,
Unutulan insanlar,
Yerden yüksek sevinçlerim,
Nerede?

Ah benim kendi halindeliklerim
Ve
Vurdumduymaz farkındalıklarım,
Farksız olmadığım için
İzliyorum,
Olanı biteni,
Bitmeyeni,
İnsanların olmayan şeyler için koşuşturmasını,
Birbirini yaralamasını olmayacak hülyalar için...
Özrü kabahatinden büyük olanları bazen,
Yaftacılar bir safta
Ben bir safta...
Hep böyle olacak...

Ah benim kendi halindeliklerim,iyikilerim,
Takar mıyım ben kıymet bilmezi?
Yol yordam bilmeyeni?
Kaçın kurasıyım...

Mine Yılmaz Sevinç
10 Kasım 2024
11:39