Uzun zaman oldu.
Ne şiir yazasım var ne de bir ilhamım.
Harfler küs, kalemim küs, kağıdım kırgın.
Çünkü ne o beni buldu ne de ben onu bulabildim.
Yalnızca şiirlerimde sevdim, sevildim.
Henüz tanışmadığım o kişiye,
şiirlerin en güzeli olan, Küheylan'ı yazdım.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta