Şiir Salamurası Şiiri - Mustafa Yeşilkaya

İşte yine geldi
kaç gecedir yemlediğim toprak kokusu.

Rüzgârlarda bir boğulma startı uğultusu
eğilmiş süt çekiyor bir ceylan avda
ovayı buduyor, memelerindeki dudaklarla.

Ama, anlar! enik
miyav sız kaldı mama kampanyası reyonlarda.

Biri bin yapan, on
dokuzu gördün mü dokuzu?
yapma!
peki kumlardan çektiğin şekil(A)
(A) harfinde cinnet ve uçurumlar
kırılan ayaklar
atlar
attı.

Ne beni ört, ne kendini sakla
baht
baht mı
bit.

Şu içine üflediğim su
neden havalanmaz
motor demeliyim mi?
demeliyim mi ha gayret.

Yeryüzü değişik bir yorum
yatay yazılmış, dikey alçalıyor.

Eyyy çizikler
çıkartın parmaklarını dalların o çalılıklardan
canında eli olsun yerinde
mevsimlerin anahtarını kim kaybettiyse
(zoruna) gitsin duruşları oturduğu yerde
ecel, mızıkçılık yapma beni de oynat ne olursun
bak avucumla ne kadarda taze bakıyorum oyununa.

Ama ben gül kurusu dökeceğim bugün ırmağa
Sizinle gelemem
haberleşmem lazım şelaleyle, sizinle gelemem
hem söz verdiğim kaplumbağalar ne derler bana
ben sizin yumurtalarınızın
denize doğru yürüdüğünü alkışlayamadım dersem ne derler
söz verdim onlara
söz!
cılk yumurtaların seslerine hiç benzemez
kederi damlar bütün sözlerin
sonra ben divanlarına durduğumda
kabuklarını kırıp yüzüme dönen bakışlarına ne derim
hiç düşündünüz mü?
sizinle gelemem
sonra yangınlar gibi ağlarım çirkinliğime.

Buyurun buradan öyleyse, evveli düşünün
soğuklardan gelenleri
ateşi şişmanlatanları
hayret! birdenbire su giriverdi sofraya
kıpırtı giriverdi, oturdu tadına baktı havanın
hayat! durdu biraz, durdu
gözlerini salladı sonra, yiyin diye.

Ahhh
nurumu narınızdan neden döktünüz
uzağımın ateşli bakışları
ben hanginizdim, söndüm mü?
beni kim yakacak şimdi, aşk’mı?
aşk!
merhaba oturabilirmiyim tanışalım mı?
taşınalım mı birbirimize?

Ne iğreti
ne iğreti

Bir kere benim kelimelerimin yükseklik tiksintisi vardır
uzaklardan inemezler
ama yakışırsa devrilebilirler tabiî ki
gözlerimden patlarlar bir anda, ortalık harf şarapneli olur.

Sus!
şimdi demli ses bulmam lazım,
orman uzak mıdır su?
sende duydun mu?
işte yine geldi
kaç gecedir yemlediğim, toprak kokusu.

Mustafa YEŞİLKAYA