Şiir, şairin içindeki kaynağın tarifidir.
Şair ise içindeki kaynağın halini anlatabilendir.
Her şey dönüşür ama her şey dönüşürken nefes alamaz. Nefes alamayarak dönüşen her şeye, nefes aldıran; şairin yüreğidir.
Bir şiir ile nelerin nefes aldığı ise bilinemez, bu sebepten bazı nefesler isimsizdir.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta