Şiir, şairin içindeki kaynağın tarifidir.
Şair ise içindeki kaynağın halini anlatabilendir.
Her şey dönüşür ama her şey dönüşürken nefes alamaz. Nefes alamayarak dönüşen her şeye, nefes aldıran; şairin yüreğidir.
Bir şiir ile nelerin nefes aldığı ise bilinemez, bu sebepten bazı nefesler isimsizdir.
Aşkı nasıl da çiçekce yaşamıştık biz kadınım
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Devamını Oku
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta