Şiir Şair Oyun Şiiri - Nuh Karaaslan

Şiir;
Şairlerin yaşama dair duygu,
düşünce
ve hayal dünyasını kalemleriyle seviştirmesidir..
Şarkı ise; şiirin sahnelenmiş hali...
Şairler; yürek mürekkeplerini kullanırlar...
Ve eserlerinin en iyi başrol oyuncusudurlar aslında...
Zira her daim gerçekleri oynarlar...
Kalabalıklar arasından,
Öngörülerine denk gelen ve bir zamanlar, Küçük bir çocuğun dillendirdiği gibi:
"Kral çıplak"
"Kral çıplak" çığlığına karşılık geleni olan:
"Gerçek gibi"
"Gerçek gibi" seslenişi işıtildiğinde;
Şair rolünün son perdesinde hiç açılmamak üzere gözlerini yummuştur...
Kapatmamıştır,
Yummuştur!
Ancak,
Oyun bitti sağlamasına isabet eden;
Alkışlar devam etmektedir...
Ki, şairin ölümü yıllar sonra anımsanıp,
Dillendirildiğinde, söylenir olur şiirleri...
Şair anımsanılmakla birlikte anlaşılır...
Asıl ironi;
Şiir ölümsüz,
Ölü şair; her zaman meşhurdur!
Bir başka deyişle; şairler öldüğü andan itibaren yaşamaya başlar...