Şiir Sabahı Şairim

Bir şiir sabahı sevmiştim seni,
Havada ihtilal kokusu vardı,
O havada bir ateş yaktı beni,
Bir devrimci artık gönlümde yârdı.

Bir devrimci aklımı söktü,attı,
O darbeci son devrimci şairi,
Bir şiir sabahı aşık bıraktı.
O aşık ki;devrimin son şairi.

O hain darbecinin gülüşü ki,
Bana büyük devrimi andırıyor,
Bu aşk devrimi nasıl devrimdir ki,
Bana her şey seni hatırlatıyor.

Sen ki benden bile büyük devrimci,
Çehren kutsal devrimi kandırıyor,
Güzel gözlerin nasıl bir alev ki
Asırlık bu külleri yandırıyor.

Sen yücelerden yüce gönlüm benim,
Nasıl gözlerle deli ettin beni,
Şiir sabahı,şairimsin benim,
O gözlerin yalnız gönlümün yeri.

Bu şiiri şairime mi versem,
Yoksa bir lafı mı beklemek gerek,
Yoksa şiir gözlerine mi sorsam?
İlla gözlerine bakmak mı gerek.

Sorarım ki o güzel gözlerine;
"Bu devrimciye yer var mıdır ki",
O da sorsun sahibi güzel gönle.
Bu devrimin yeri mezar mıdır ki?