Bir sanayii şehrinin
Orta yer heykeline çarpan güneş
kağıt toplayıcıları ve at arabacıların
yalnızlıklarına sığınarak
gölgeye saklanan yetimlerine ulaşır.
Çamaşırcı kadınların buğulu camlara
uflayarak haykırışlarını
çiçeklere işleyen bahçevanlar
toprağa yakın oluşlarının
ürperti ve işadamlarının
yalnız kaldıkları anlarda
analarını aramalarından doğan
huzurlu akşamlarını yaşatır.
Nahak yere dolaşan sütçülerin
balkonlara saplanan gözlerine haykıran
küçük çocukların ve baloncuların
hasreti takılır.
Kitapçılar çarşısını dolaşan şairlerin
buruk gönüllerine takılan renkler
fikrine dağlar düşmüş yabancılara
koynunda ceylan yavrusu taşıyan
avcıların bahtsızlığı
ceylanların kaderini çizer
izleri kaybolunca rahatlayan kaçakların
işlediği ne kadar suç varsa üstlenen
kahramanları şerheder.
Ben kahramanımı bulamadım
ve kahramanlık...
kahraman da olamadım.
Kayıt Tarihi : 11.4.2005 18:26:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!