Şiir öyle bir şeydir ki!

“Yaşamadan yazamazsın! ”

Şiir öyle bir şeydir ki
Ezilmeden yazamazsın!
Sen dertlerin deryasında
Gezinmeden yazamazsın!

Karun kadar malın olsa
Evin köşkün yalın olsa
Sözün şeker balın olsa
Sezinmeden yazamazsın!

Tutulup dert yağmuruna
Batmalısın çamuruna
Sen çilenin hamuruna
Bezenmeden yazamazsın!

Mutlu ise her bir günün
Huzur ise geçen dünün
Neye yarar şanın ünün
Ezilmeden yazamazsın!

Dost olmazsan hancı ile
Rahat değil acı ile
Kıvrılmadan sancı ile
Büzülmeden yazamazsın!

Dağılmalı kalp kum gibi
Dert çekmeli vakum gibi
Eriyip de bir mum gibi
Süzülmeden yazamazsın

Okunmalı dert yüzünden
Kül kalmalı her közünden
Gözyaşların o gözünden
Çözülmeden yazamazsın!

Yıkılmalı kalp tahtında
Kararmalı tüm bahtında
Ayakların sen altında
Aşınmadan yazamazsın!

Hor görmeyip elin gibi
Can acırsa tenin gibi
Her yarayı senin gibi
Kaşımadan yazamazsın!

Gerçek sanıp her riyayı
Kabus edip tüm rüyayı
Omzunda şu dünyayı
Taşımadan yazamazsın!

Dönen derde çark olup da
Yaşantında fark olup da
Bin çileye gark olup da
Aşamadan yazamazsın!

Vazgeçip de dileğinden
Kırdırmazsan bileğinden
Mutluluğu yüreğinden
Boşamadan yazamazsın!

Kalbin alev alır közle
Anlatılmaz hiç bir sözle
İstediğin kadar gözle
Yaşamadan yazamazsın!

SEÇKİN ERDOĞAN / BURSA