Az daha alnının çatından vuruyordum yalnızlığı,
Sen şiir olup gitmeseydin şayet.
Sanırım bu düğüm çözülür bir yerlerde
ben görür müyüm ki?
Büyüsü bozulur bütün saklı gerçeklerin,
Önemi kalır mı,
Kulaklarım işitir mi ki?
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta