Sensiz mısraların tadı yok derken,
Çaldın kafiyeyi, şiirler öldü,
Aşksız mutluluğun adı yok derken,
Kalbimi götürdün şairler öldü.
Kelimeler solgun, cümleler bayat,
Sarı bir yaprağa benzedi hayat,
Gel bana sevmeyi bir daha anlat,
Gezdiğin caddeler, şehirler öldü.
İmzam duruyor mu avuçlarında,
Gözüm iz bıraktı saç uçlarında,
Şu hüznü bir görsen göl kuşlarında,
Göllere dökülen nehirler öldü.
Harfleri yitirdim, kelime bitti,
Manalar bir başka ülkeye gitti,
Bu nasıl bir aşktı, nasıl ümitti,
Şiirsiz şehirde Mahir’ler öldü,
Ahmet Mahir Pekşen
Kayıt Tarihi : 24.11.2017 03:04:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!