Şiir okuyan o kadınlar yok artık,
Ne güneşin batışı duygulu ne de doğuşu,
O zarif kadınlara özlem kaldık,
Ne gözlerin bakışı buğulu ne de yüreğe dokunuşu.
Saçları savuran o rüzgarlar bile kalmadı,
Nerde o eski düğünler,
Kalmadı yüzlerdeki o gül kurusu hüzün,
Şimdi en beğenilen sahte tebessümler.
Şarkı sözlerini sıranın üzerine yazardı,
Sokak lambası altına kurulurdu düşler,
Elinde bir roman, her mısrada yanardı,
Şimdi ekran başında kaybolmuş zaman.
Aşk, neydi ? Boğazımıza kadar b.ka battık,
Bir mendil, bir mektup bir vedaydı belki,
Şimdi hızla tükenen, hem unutan hem tüketen,
Bir dünya var, o kadınlar yok artık.
Kayıt Tarihi : 10.7.2025 00:24:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)